Bolu’nun en eski iş merkezlerinden Yukarı Çarşı’nın eski esnafları ile eski ramazanları konuştuk.
Ömer Uzunöz, Uzunöz Baharatçılık.
Üniversiteyi bitirdikten sonra 86 yılında, baba mesleğini devam ettirmek için dönmüş memleketine. “Babam çalışıyordu, geçen seneye kadar onunla beraber Uzunöz Baharatçılığı işletmeye devam ettik. Çocukluğum bu çarşıda geçti, ilkokul 5. Sınıf’dan bu yana buradayım” diyor Ömer Uzunöz. “Dedemin dükkânı vardı üst sokakta, babaannemin manifatura dükkânı vardı. Yani üç dört kuşaktır bu çarşıdayız” diye ekliyor.
Eski ramazanları konuşacağımızı söylediğimizde onunda dudaklarından dökülenler aynı oluyor “ Eski ramazanlar çok daha keyifliydi”.
Eski ramazanlar daha keyifliydi. Bu kadar dünya telaşı yoktu. İnsanlar çok daha rahattı, birbirlerine şakalar yapabiliyordu. Mesela benim çocukluğumdan unutmadığım şeylerden birisi ramazanlarda burada herkes sırayla ramazan pidesi yaptırırdı. Ama bu pideleri yaptırırken çok sevdikleri kişilerinkine değişik espriler yaparlardı. Mesela Sobacı İsmail Ağabey var, onun pidelerine özel teneke, sac keser pidelerin içine koyarlardı. Bizden gelip biber alıp, pidelerin içine koyarlardı. Böyle ağır şakalar da yapılırdı.
Yaz aylarında karpuz alırlardı, karşıda ki sirkeciden sirke alıp, şırıngayla karpuzun ortasına sirke koyarlardı.
Komşumuz yorgancı Bahri vardı, Allah Rahmet eylesin. Üzerleri siyah kadife kaplı sandalyeler satardı. O da sandalyeleri komple ıslatırdı. Kadife olduğu içinde belli olmuyor tabi, ihtiyarlar geçerken onları durdurup oturturdu o ıslak sandalyelere. Islatmadan kimseyi yollamazdı buradan.
Yani o zamanlar böyle eğlenceler çok fazlaydı. İnsanlar birbirleriyle çok daha samimiydiler. Akşam olduğunda herkes dükkânını kapatıp, hep beraber iftara giderdi. Böyle bir yaşam koşturmacası yoktu. O yüzden eski tatlar yok maalesef.
Haber: Nermin Kaya
